SYNOPSIS
Terug in de hedendaagse tijd koos Stelling voor de tweede keer een boek van Jean-Paul Franssens, Broederweelde, voor een vrije bewerking. Het gegeven betreft een man, Gerard, die in zijn stamcafé afscheid komt nemen van de andere gasten. Gerard maakt geen enkele indruk op de rest van het gezelschap, en de ene triestigheid volgt op de andere, met als emotioneel dieptepunt de afwijzing van de mooie Paula, die kiest voor een Duitse gangster. De treurige man krijgt alleen aandacht wanneer hij opschept over zijn broer Mario Russo, een populaire zanger met wie hij echter in onmin leeft. Dat blijkt wanneer Mario Russo onverwacht het dranklokaal binnenvalt.
FILM INFO
| Cast | |
| Gerard | Dirk van Dijck |
| Paula | Ellen ten Damme |
| Joop | Henri Garcin |
| Mario Russo | Gene Bervoets |
| Klaus | Dominique Horwitz |
| Jacques | Kees Prins |
| Rietje | Katja Schuurman |
| Benny | Peer Mascini |
| Coby | Leny Breederveld |
| Ton | Aat Ceelen |
| TV-presentator | Victor Low |
| Ilse DeLange | Ilse DeLange |
| – | |
| Crew | |
| Regisseur | Jos Stelling |
| Scenario | Hans Heesen |
| Jos Stelling | |
| Director of Photography | Goert Giltay |
| Production Designer | Gert Brinkers |
| Uitvoerend producent | Anton Kramer |
| Montage | Bert Rijkelijkhuizen |
| Music Score | Nicola Piovani |
AWARDS
Golden Gryphon, Film Festival St Petersburg, 1999
Nominatie Kieslowski Award, Denver Film Festival, 1999
Nominatie Gouden Kalf Beste Scenario & Beste Acteur, Nederlands Film Festival, 1999
Silver Cup, Dutch Film Festival (Japan), 1999
Achtergrond
No Trains No Planes is een typische tragikomedie zoals alleen Jos Stelling er een kan maken, vol grappen met een tragische achtergrond en gewone maar tegelijk onalledaagse mensen. Ster van de film is de Belgische acteur Gene Bervoets als de schmierende zanger Mario Russo. In kleine rollen blinken Kees Prins en Ellen ten Damme uit, terwijl de op dat moment nog alleen als soapsterretje bekende Katja Schuurman debuteert in een speelfilm. Jos Stelling heeft wel eens gezegd dat hij houdt van films die slecht aflopen en toch een goed gevoel geven. De dood van Gerard aan het einde van de film is exact wat hij bedoelt. Zoals gebruikelijk moest Stelling vooral naar het buitenland om een enthousiast publiek te vinden. De titel leverde nog een aardig misverstand op, dat helemaal in een film van Jos stelling zou passen. Bij verzending van de film naar een festival bleven de filmrollen liggen op een vliegveld, omdat de douane de titel als aanwijzing voor vervoer aanzag en er niet uitkwam: niet per vliegtuig, niet per trein verzenden… Dan maar laten liggen.
TRAILER